Página:Ortografia kastellana, nueva i perfeta.pdf/27

De Wikisource, la biblioteca libre.
Esta página ha sido validada
10
ORTOGRAFIA

puſieron çerillɑ, çeſtɑ, çebollɑ, çinko, çierto: i ɑ́ durɑdo entre muchos lɑ trɑdizion desto. Otros despues menos ɑdvertidos, komo lɑ vieron en lɑtin sin çerillɑ en centum, Cicero, fɑcio, y los demɑs, pronunziɑdɑ de lɑ mesmɑ mɑnerɑ, lɑ kitɑron lɑ çerillɑ kon lɑ e, i, i dieron ɑkɑ́ estɑ fɑlsɑ rreglɑ, kontrɑ los ke primero ɑdvirtieron mexor en ponellɑ, ke kon e, i, no ɑ́ meneſter çerillɑ. I kon ellɑ lɑ ɑplikɑron ɑ́ lɑs otrɑs tres vokɑles ɑ o u, kontrɑ rrɑzon, pues pɑrɑ ellɑs ɑviɑ lɑ z, komo en çɑrçɑ, poço, çumo, imɑxinɑndo estotrɑ z ser fuerte, komo en Griego i Lɑtin, i lɑ ç blɑndɑ. Lo kuɑl en kɑstellɑno es fɑlso, ke no tienen diferenziɑ ningunɑ en el sonido. I ɑnsi ɑndɑn konfusɑs, ke kɑdɑ uno eskrive lɑ primerɑ ke le okurre, kɑlzɑ, mozo, Zɑmorɑ, Andɑluziɑ, ó kɑlçɑ, moço, çɑmorɑ, Andɑluçiɑ, este kon çerillɑ, ó sin ellɑ. Mɑs guɑrdɑndo rreglɑ de lɑ derivɑzion, se ɑ́ de eskrivir kon z, Andɑluz, Andɑluziɑ. I ɑnsi en todos los ke el primitivo tiene z, komo kruz, kruzɑr, kruzero, kruzifikɑr, ko

nozko