Esta página ha sido corregida
265
anexil ni harina, ni otro metal ninguno». Ord. de Gran., fol. 109 v.
- Anexir
- anaxir ant. cast., anexim port. De النشيد an-nexíd, «cantus» en R. Martín, «cancion, cantar, canto de onbre, canto de amores» en P. de Alcalá, r. نشد náxada, «cantar onbre» en el mismo lexicógrafo.
Vuestra persona ensalçada
Biva luengamente onrada,
Por que yo vea en Granada
Cantar un lindo anaxir.
Canc. de Baena, y. 188.
- Anfaz
- Latón, bronce, cobre. De النحاس an-nohás, «auricalcum (aurichalcum), es (æs), cuprum» en R. Martín. «É que no traigan freno con anfaz». Cortes de Valladolid de 1258.
- Anfion
- cast., anfiâo port. Lo mismo que afion.
- Angueira
- port. Alquiler ó arrendamiento de bestias, ú otros animales de carga ó tiro. De الكرا alcará. En el Fuero de Castello Branco de 1213 se dice: «Qui Cavalo alieno cavalgar: pro uno die, pectet TIcarneiro, et si magis, pectet las angueiras: pro uno die VI denarios et pro una nocte unum solidum». V. Sta. Rosa, Elucid.
- Anible
- cat. Alfamar, alfombra ó tapete. De حنابل hanábil, haníbil por la iméla, pl. de حنبل hánbal, «tapetum» en R. Martín. Las etimologias que se han dado de esta voz no tienen razón de ser, pues en el pasage de la Crónica de Muntaner, en que se halla anible (v. art. almaxie), no se habla más que de tapices, mantos, tocas y telas, pero no de dones ó presentes.
- Anifala
- Pan de salvado. De النخالة an-nojála, «furfur» en R. Martín, «salvado» en P. de Alcalá. Alix y Müller.
- Anil
- cast. y port., anir cast. Lo mismo que añil.
- Annadres
- Lo mismo que anadel. «Simililer annadres sagitarii mores militam habeant». Fuero de Escalona, ap. Muñoz, Colec. de fueros municip., p. 486.
- Annafaga
- Lo mismo que anafaca. Fuero de Cáceres.
- Annafil
- annafyl cast., anyafil val. Lo mismo que añafil.