Página:Menosprecio de corte y alabanza de aldea (1922).pdf/13

De Wikisource, la biblioteca libre.
Esta página no ha sido corregida
11
 

tibus utilior es quam sibi, siquidem illorum mala coarguit, commostrans illis quid sit cavendum quidve corrigendum.» Como si dixesse: «El hombre que es curioso de saber vidas agenas, más amigo es de su enemigo que no lo es de sí mismo; porque en el enemigo luego pone la lengua en lo que no haze bien, y de sí mismo nunca se conosce de lo que haze mal. Homero, Ennio, Xantipo y Ovidio, famosos poetas que fueron, dizen que a ningunos vieron tanto atormentar en el otro mundo como a los malditos de Ticio, Tántalo, Xioun, Sísifo y Panteo; no porque fueron más viciosos, sino porque presumieron de más curiosos, es a saber, que rebolvían las repúblicas y entendían en vidas agenas. Sócrates el filósofo, en entrando en su academia y en subiéndose a la cátedra, la primera palabra que dezía era ésta: «Quid de magistro ? A esto respondían luego sus discípulos: Quid de discipulis ?

Por estas palabras preguntava Sócrates a sus discípulos qué les avían dicho dél aquel día y ellos preguntávanle a él que qué le avían dicho dellos; por manera que allí se dezían los defectos que avían hecho y de lo que en la república los avían notado. En menos yerros cayríamos y mencs excessos cometeríamos si quisiésemcs hazer lo que Sócrates hazía y humillarncs a preguntar lo que él preguntava; porque ya que los hombres no miran lo que hazen, devrían de pesquisar lo que dellos los otros dizen. Por absoluto que fuesse un cavallero y por dissoluto que fuesse un ple be yo, si quisiesse tener coraçón para dexarse avisar y tuviesse pa.