Página:Fábulas de Fedro.djvu/6

De Wikisource, la biblioteca libre.
Esta página ha sido corregida

piam representâret; tuncque vixisset auctor; cùm laus benè loquéndi témporum pótius, quám bominum fuit, ibîque étiam apud Cæsarem servisset, ubi sedem, ac domicilium eruditio collocasse viderétur; qua in domo filiæ, & neptes, intimi & familiares, servi, & liberti litteras egregiê dídicissent. Etenim memoriá suæ Phædrus rem memorábilem ait delâtam ad centum viros, de qua Divus Angustus ab iis ascitus judex quod ipsi satis verum non dispicerent, judicárit. Alio quodam loco Sejanum malé nescio quid de se mêritum significat. Unde colligitur hunc Octâvii temporibus extítisse, & Tibérii. P. Vavas, de Ludric. Diction, sert. 2. 5.

Por éste hermoso elógio, que el P. Francisco Vavasor (hombre de tanto voto en estas materias) hace de Pheiro, se echa de ver no solo el dichoso siglo de la Latinidad en que floreció, sino tambien la pureza de su estilo, tan digna de que con ella empiecen los niños á aprender la lengua Latina. Y tuvo mucha razon Juan Jorge Walchio Hist. Crit. Lat. Ling. cap. 4. § XI. en decir: Páeris dandum est aliquid quod deléctat, apertum, planum perspicuum, dilûcidum, purum, usitâtum est. Hinc Phædri fabéllæ ætati primæ proponéndæ sunt, quia breves, elegantes, ac puræ sunt, & adjiciunt tèneros ánimos; quæ autem obsœnis verbis consriptæ, fácilé rese-